น้ำในระบบคูลลิ่งทาวเวอร์ ( Cooling Tower ) นับเป็นปัจจัยสำคัญในระบบปรับอากาศแบบซิลเลอร์ของอาคารพาณิชย์และอุตสาหกรรมโรงงาน ต่าง ๆ โดยทั่วไประบบปรับอากาศทำความเย็นด้วยซิลเลอร์เหล่านี้ ใช้พลังงานไฟฟ้าคิดเป็นอัตราส่วนประมาณ 40%-60% ของการใช้พลังงานไฟฟ้าทั้งหมดในอาคาร ดังนั้นน้ำในระบบคูลลิ่งทาวเวอร์ของซิลเลอร์ที่ไม่เหมาะสมจะทำให้เกิดการสิ้นเปลืองพลังงานในแต่ละเดือนอย่างมีนัยสำคัญ 

ลักษณะของน้ำในคูลลิ่งทาวเวอร์ และความเกี่ยวข้องด้านพลังงาน

การปรับสภาพน้ำในคูลลิ่งทาวเวอร์ โดยพื้นฐานแล้วคือการปรับให้น้ำมีคุณภาพที่เหมาะสมกับชิลเลอร์ที่ใช้งานในระบบปรับอากาศดังนั้งปัจจัยหลักสำคัญจึงเป็นการควบคุมการเกิดตะกรัน การลดจุลชีพ และป้องกันการกัดกร่อนต่างๆ โดยเฉพาะตะกรันหินปูนซึ่งเป็นคราบสกปรกที่สามารถส่งผลโดยตรงต่อการใช้พลังงานของชิลเลอร์ให้สิ้นเปลืองมากขึ้นเพราะคราบตะกรันคราบหินปูนที่รวมตัวหนาเป็นชั้น ทำหน้าที่คล้ายฉนวนขัดขวางประสิทธิภาพการแลกเปลี่ยนความร้อนของซิลเลอร์เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ชิลเลอร์ต้องใช้พลังงานเพิ่มขึ้นเพื่อให้สามารถทำความเย็นได้เท่าเดิม 

เมื่อพิจารณาจากกราฟถึงผลกระทบของคราบตะกรันที่เกิดขึ้นบนผิวของคอนเดนเซอร์ของซิลเลอร์จะพบว่าหากชั้นของตะกรันหนาขึ้นเพียง 0.5 มม. จะส่งผลให้คอมเพลสเซอร์ของซิลเลอร์ต้องใช้พลังงานในการทำงานเพิ่มขึ้นประมาณ 18% เทคโนโลยีในปัจจุบันในการควบคุมคุณภาพน้ำเพื่อป้องกันการเกิดตะกรันในปัจจุบันแบ่งเป็น 2 สาย คือใช้และไม่ใช้สารเคมี